گاهی وقت ها فکر ما اینقدر دچار سوگیری میشود که هیچ نقد و بازخورد(فیدبک) را نه می پذیریم نه می خواهیم که بپذیریم و پذیرش واقعیت های برخلاف میل ما و تلخ برای ما بسیار سخت است، اینکه اقرار و اعتراف کنیم ممکن است اشتباه کنیم یا دست کم ورودی های ذهن خود را باز بگذاریم تا نظرات متفاوت و مخالف دیگران را درست گوش داده و بشنویم و درست ببینیم نه اینکه اطرافیان ما هنوز در حال سخن گفتن هستند و ما همزمان به این فکر کنیم که چطور پاسخ دهیم یا چشم خود را ناخودآگاه از سمت آنچه ناخوشایند ماست برداریم و دائم خودمان را و راهمان را ستایش کنیم.
قبول دارم، می پذیرم و درک می کنم که چالش و موقعیت بسیار سختی ممکن است باشد.
به این موقعیت ها در کشورداری، مدیریت هوانوردی و حتی خانواده و زندگی شخصی لحظه ای اندیشه کنیم و با خودمان بگوییم کجاها داریم پافشاری های بیهوده ای بر مواضعی می کنیم که منافع ما در آنها نیست.