یادتان هست راجع به توسعه آسیای میانه و اخیراً تأثیر نقش نمادین زنانه در سدشکنی های مردانه اشاره هایی داشتم؟
قبل از اینکه قافیه را در منطقه ی سرشار از فرصتهای آسیای میانه به دیگران مانند آذربایجان و خزر دومینووار ببازیم تا جاییکه به تهدید فشردگی گلوی این سرزمین زیبا رسیده باشیم، امیدوارم حاکمیت و دولت این تذکر دلسوزانه، روشن و صریح هشدار را جدی بگیرد و تمام سرمایه های اجتماعی، معنوی و فرهنگی خود را در همسایه غربی به صورت متمرکز خرج نکند و از این سبد متنوع همسایگان جهت ایجاد وابستگی های متقابل و متعادل در تمامی جهات نهایت بهره مناسب را ببرد.
بازی مناسب و متوازن در میدان های متنوع آسیای میانه به ما نوعی سد دفاعی و بازدارندگی در برابر تحریم های فلج کننده فعلی می دهد که امیدی به گشایش آنها حداقل تا یک دهه آتی نیست.
در کنار توجه و تمرکز به کشورهای پیرامونی و همسایه، کشورهای آسیایی به طور کلی می توانند شرکای خوبی برایمان باشند.
راستی به نظر شما لااقل نام ایرانمان کجاست؟